ტკივილს ვგრძნობ...რაგაც ხდება,თითქოს გულს მართმევენ და მთელი სხეული მეწვის. საათებს საათები მისდევს,უცებ ყველაფერი დასრულდა და გულმაც შეწყვიტა ძგერა. მაგრამ ჩემში მაინც ძგერს რაგაც პატარა,რომელიც ჯერ კიდევ მაცოცხლებს და მაფიქრებს შენზე. ...სინათლეს ვხედავ,ნუთუ შენს უნახავად წამიყვანს გმერთი?.. ნუთუ ამ წუთებს მხოლოდ შენზე ფიქრები გამაძლებინებს..? ყველაფერი დამთავრდა სისხლი გამეყინა... ვხვდებოდი რომ აგარ შემეძლო თვალების გახელა. მენატრები დედი... მცივა... გზას ვხედავ რომლის ბოლოსაც სინათლე მოსჩანს. აქ ყველა კარგებია... მთელმა ცხოვრებამ თვალწინ ჩამიარა, გხედავდით თქვენ,როგორ თიროდით ჩემზე. ვხედავდი თქვენს თვალებს SEVDIANS სიყვარულით სავსეს როგორ წყდებოდა ცრემლი და გაყინულ სახეს მითბობდა.. მე აღარ დავბრუნდები დედი.. მე იქაც მეყვარებით ბები... ჩემი სიცოცხლე დრამად იქცა... N1n...
|